سبق > طريقت نقشبندي و پيشوايان آن > شيخ ابوالحسن خرقانی، قدّس سرّه
شيخ ابوالحسن خرقانی، قدّس سرّه3 اسفند 1389. نويسنده : sabagh |
|
7. شيخ ابوالحسن خرقانی، قدّس سرّه
ابوالحسن علی بن جعفرخرقانی، سلطان المشايخ و قطب روزگار در عصر خود بود و بر حسب ظاهر تربيت و اجازۀ ارشاد از شيخ ابوالعباس قصاب آملی يافته ولی به طريق اويسی از روحانيت بايزيد بسطامی بهره‌مند بوده است و فاصلۀ زمانی اين دو عارف بزرگوار حدود يک قرن است. نقل است که بايزيد ياران را از ولادت وی خبر داده و گفته بود: چون من درگذرم، سالها پس از من عارفی بزرگ ظهور کند و من اينک بوی او را استشمام می‌کنم و مولانا جلال‌الدّين رومی نيز بدان اشاره می‌کند1. چون از اين بشارت روزگاری دراز گذشت و سالهای هجرت نبوی به حدود 348 و به قولی 352 رسيد، ابوالحسن در خرقان از قراء بسطام قدم به عرصۀ وجود گذاشت. پدرش مردی دهقان بود و به کار زراعت اشتغال داشت، اما ابوالحسن از همان آغاز کودکی، آثار هوش و ذکاوت از سيمايش آشکار بود و همزمان با تحصيل در راه تصوف و عرفان گام برداشت تا به سرحد کمال رسيد و دارای کرامات بسيار شد و سلطان محمود غزنوی برای زيارت او از غزنين به خرقان رفت، اما با کبر شهرياری در آمد و با دولت فقر از نزد وی برخاست.تاريخ وفات شيخ را دهم محرم سال 425 هجری در سن 75 سالگی ثبت کرده‌اند. ــــــــــــــــــــــــــ 1. (حكايت پيشگويي شيخ بايزيد در دفتر چهارم مثنوي با اين بيت آغاز مي‌شود: آن شنيدي داستان بايزيد/ كه ز حال بوالحسن پيشين چه ديد؟).
بازگشت به صفحه قبل |