سؤال من دربارۀ دید خداوند و اسلام به بانوان است.
در تفسیر نور به آیهای برخوردم که درآن خداوند به "انسان" بشارت میدهد که در دنیا اسباب آرامش او را فراهم میسازد و این تفسیر از اسباب آرامش انسان، به زن نیز اشاره کرده است یعنی زن را همطراز آب گوارا و مناظر زیبا و... در زمرۀ عوامل آسودگی"انسان" آورده است که به این معناست که از دید قرآن (در این تفسیر)زن حتی در زمرۀ انسانها جایی ندارد و برای مرد آفریده شده است. این مسئله را نمیتوانم برای خودم تحلیل کنم.
پاسخ:
اولاً: آيهاي به مفهوم مذكور در قرآن وجود ندارد، اما آيهاي هست كه خداوند بر انسانها (و نه مردها) منّت گذاشته كه از وجود خودشان برايشان « ازواجي» آفريد تا در كنار آنان آرامش يابند؛ امّا آيا هردوي زن و مرد در كنار هم آرامش پيدا ميكنند يا فقط يكي و آن هم مرد ؟! آيا فقط مرد با زن كامل ميشود يا زن هم با مرد كمال مييابد؟! جواب روشن است و در قرآن هم مرد و زن هردو سبب آرامش همديگر دانسته شدهاند.
در قرآن بارها تصريح شده است كه زن و مرد از آن حيث كه هردو انسان هستند هيچ تفاوتي با هم ندارند، خداوند ميفرمايد:
«يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَ بَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيرًا وَ نِسَاء...» [نساء / 1].
«اى مردم از پروردگارتان كه شما را از يك تن آفريد و همسرش را [نيز ] از او آفريد و از آن دو ، مردان و زنان بسيارى پراكنده كرد پروا كنبد».
ثانياً: آنچه خداوند اراده كرده است آفرينش مخلوقي در ميان آفريدگان خودش است كه علاوه بر وجود، از صفات تفكر و اختيار هم برخوردار باشد و اين مخلوف، انسان است كه پذيراي امانت الهي هم شد، اين موجود ...