مشاهده مطالب این کاربر sabagh » سبق ـ استاد شيخ محمدسعيد نقشبندي

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

4. حضرت قاسم بن محمّد بن ابی‌بکر، رضی الله عنه

وی از تابعين بزرگ و کنيه‌اش ابو محمّد است و پسر خالۀ امام زين العابدين، رضی الله عنه، بوده است. مادرش يکی از دختران يزدگرد ساسانی¹ است.

گويند در مدينه از او فاضلتر کسي نبود و احاديث بسياری بدو نسبت داده‌اند و يکی از فقهای هفتگانۀ اين شهر بوده است. سال وفاتش به درستی معلوم نيست و گويا در يکی از سالهای 102 تا 112 هجری به سن 70 سالگی در حالی که بينائی خويش را از دست داده در محلی به نام قديد(در بين مكّه و مدينه) وفات يافته و وصيت کرده بود با همان جامه‌ای که نماز می‌خوانده است به خاکش بسپارند. مؤلف شذرات، تاريخ وفاتش را سال 101 و 102 و 108 هجری ذکر نموده است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. يزدگرد ساساني داراي سه دختر بوده است:يكي از آنان همسر امام حسن و مادر امام زين‌العابدين است و ديگري زوجۀ محمّد بن ابي‌بكر و مادر قاسم و دختر سوم همسر عبدالله بن عمر و مادر سالم از مجتهدين نامي است.

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 0 ] [بازدیدها: 4470]

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

5. حضرت امام جعفر صادق، رضی الله عنه

جعفر بن محمّدباقر بن علی بن حسين بن علی بن ابي‌طالب، رضی الله عنهم، مکنّی به ابو عبدالله و ابو اسماعيل و ملقب به صادق در سال 80 هجری در مدينه ديده به جهان گشود. مادرش «فروه» دختر قاسم بن محمّد بن ابی‌بکر صدّيق است.

امام جعفر صادق، رضی الله عنه، در زهد و تقوی و علوم متداول يگانۀ روزگار بود، و او را به سبب امانت داری و صدق گفتارش «صادق» لقب داده‌اند و از تابعين بزرگ بود و در علوم پايگاهی بلند داشت. بسياری از بزرگان عصر بخصوص امام ابوحنيفه و امام مالک از محضرش استفاده بردند و نيز جابر بن حيّان طرسوسی کيمياگر معروف و دانشمند بزرگ اسلامی افتخار شاگردی او را داشت. او رسائل استاد خويش را در مجموعه‌ای گرد آورده که در کشف الظنون از آن سخن به ميان آمده است. وفات امام جعفر صادق،رضی الله عنه، به سال 148 هجری اتفاق افتاده و در گورستان بقيع مدفون است.

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 0 ] [بازدیدها: 4432]

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

6. شيخ بايزيد بسطامی، قدّس سرّه

ابويزيد طيفور بن عيسی بن آدم بن سروشان ملقب به «سلطان العارفين» در عصر خويش يگانۀ روزگار و از خلفای بزرگ امام جعفر صادق بوده است. جدّش از آتش پرستی به دين اسلام گرويده و از اقران يحيی بن معاذ رازی از فضلای قرن سوم بود. بايزيد مدّت سی سال به مجاهدت و رياضت مشغول بود و پيران بسياری را خدمت کرد تا بدانجا رسيد که جنيد در بارۀ وی گفت: بايزيد در ميان ما چون جبرئيل در ميان فرشتگان است.

يحيی بن معاذ بدو نوشت که من از بسيار نوشيدن بادۀ محبت مست شده‌ام، بايزيد در پاسخ نوشت: ديگری را جز تو چاره چيست که دريا دريا از اين باده نوشيده و هنوز تشنه کام است ؟ خود چنين گويد که: شبی در محراب پايم را دراز کرده بودم، آوازی شنيدم که هر که با پادشاهان نشيند، شايسته است شرط ادب نگاهدارد. وفاتش در سال 261 و به قولی 264 هجری اتفاق افتاده است. و به قول صاحب شذرات هنگام وفات 73 ساله بوده است.

از سخنان اوست: خدا را به خدا و جز وی را به نور او شناختم و نيز گويد: « الدنيا لإهلها غرورٌ فی غرور و الآخرة لإهلها سرورٌ فی سرور و محبت الله لإهل محبته نورٌ علی نور».

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 0 ] [بازدیدها: 3868]

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

7. شيخ ابوالحسن خرقانی، قدّس سرّه

ابوالحسن علی بن جعفرخرقانی، سلطان المشايخ و قطب روزگار در عصر خود بود و بر حسب ظاهر تربيت و اجازۀ ارشاد از شيخ ابوالعباس قصاب آملی يافته ولی به طريق اويسی از روحانيت بايزيد بسطامی بهره‌مند بوده است و فاصلۀ زمانی اين دو عارف بزرگوار حدود يک قرن است.

نقل است که بايزيد ياران را از ولادت وی خبر داده و گفته بود: چون من درگذرم، سالها پس از من عارفی بزرگ ظهور کند و من اينک بوی او را استشمام می‌کنم و مولانا جلال‌الدّين رومی نيز بدان اشاره می‌کند¹.

چون از اين بشارت روزگاری دراز گذشت و سالهای هجرت نبوی به حدود 348 و به قولی 352 رسيد، ابوالحسن در خرقان از قراء بسطام قدم به عرصۀ وجود گذاشت. پدرش مردی دهقان بود و به کار زراعت اشتغال داشت، اما ابوالحسن از همان آغاز کودکی، آثار هوش و ذکاوت از سيمايش آشکار بود و همزمان با تحصيل در راه تصوف و عرفان گام برداشت تا به سرحد کمال رسيد و دارای کرامات بسيار شد و سلطان محمود غزنوی برای زيارت او از غزنين به خرقان رفت، اما با کبر شهرياری در آمد و با دولت فقر از نزد وی برخاست.تاريخ وفات شيخ را دهم محرم سال 425 هجری در سن 75 سالگی ثبت کرده‌اند.

ــــــــــــــــــــــــــ

1. (حكايت پيشگويي شيخ بايزيد در دفتر چهارم مثنوي با اين بيت آغاز مي‌شود: آن شنيدي داستان بايزيد/ كه ز حال بوالحسن پيشين چه ديد؟).

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 0 ] [بازدیدها: 4770]

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

8. شيخ ابو علی فارمدی، قدّس سرّه

فضل يا فضيل بن محمّد، شيخ الشيوخ خراسان در قرن پنجم، پيرو مذهب شافعی و محل اقامتش فارمد بوده است.

وی ابتدا در نيشابور از محضر شيخ ابوسعيد ابی‌الخير کسب فيض کرده و چون از نيشابور به ميهنه بازگشته به شاگردی نزد شيخ ابوالقاسم قشيری شده است. ابو علی در طريقت به دو سوی انتساب دارد، يکی ابوالقاسم گرگانی(متوفی 450هـ .) و ديگری شيخ ابوالحسن خرقانی و نيز همزمان با خليفه القادر بالله عباسی است و از سلاطين، معاصر طغرل بيگ و الب ارسلان سلجوقی و سلطان ملکشاه می باشد.

همچنين معاصر شيخ طريقت امام محمد غزالی است. وفات ابوعلی به سال 477 هجری اتفاق افتاده است.

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 0 ] [بازدیدها: 4880]

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

9. خواجه يوسف همدانی، قدّس سرّه

امام ابو يعقوب يوسف بن ايوب بن يوسف بن حسين و هرۀ بوزنجردی همدانی، «پير بنيان گذاران طريقت نقشبندی» است که به سال 440 يا 441 هجری در بوزنجرد همدان ديده به جهان گشود.

در آغاز جوانی برای کسب علوم و معارف اسلامی به سال 458 يا 459 در سن 18 سالگی راهی بغداد شد و فقه شافعی را در نزد شيخ ابراهيم بن علی بن يوسف فيروز آبادی فرا گرفت و نيز از محضر شيخ ابو اسحق شيرازی(متوفی 476) فقيه معروف شافعی که در آن روزگار رياست نظاميه را به عهده داشت،کسب فيض کرد. تازه جوان بوزنجردی از اقران پيشی گرفت و به اصفهان و بخارا و سمرقند و خراسان و خوارزم و ماواء النهر سفر کرد و در سال 506 به بغداد باز گشت و در همان مدرسه نظاميه که روزگاری شاگرد آنجا بود، مجلس وعظ و تدريس تشکيل داد. وی طبق نوشتۀ جامی در تصوف به ابوعلی فارمدی(متوفی 477) دست ارادت داد و با شيخ عبدالله جوينی و شيخ حسن سمنانی صحبت داشته است.

خواجه يوسف مرو را برای اقامت خويش برگزيده و در آنجا خانقاهی بنا کرده بود که از نظر تکريم آن را «کعبۀ خراسان » می‌گفتند و در سالهای آخر زندگی برای ارشاد و هدايت سالکان، اغلب به هرات سفر می‌کرد و در آخرين بار که از اين شهر به مرو می‌رفت در ميان راه در شهر باميين به سال 535 وفات يافت و جنازۀ او را در همانجا به خاک سپردند اما پس از مدتی يکی از شاگردانش به نام ابن‌النجار جسدش را به مرو انتقال داد و اينک آرامگاه او در محلی به نام بيرام علی در 30 کيلومتری شمال مرو مطاف اهل دل است.

يکی از آثار ارزندۀ خواجه يوسف کتاب «رتبةالحيات» است که گنجينه‌ای گرانقدر از نثر کهن فارسی به شمار می‌رود.

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 0 ] [بازدیدها: 4338]

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

10. خواجه عبدالخالق غجدوانی، قدّس سرّه

عارف بزرگوار خواجه عبدالخالق بن عبدالجميل غجدوانی از خلفای خواجه يوسف همدانی و سر سلسلۀ طريقت خواجگانيه است که طريقت نقشبنديه دنبالۀ آن است.

شيخ عبدالجميل که نسبش به امام مالک می‌رسد، به عبدالجميل امام معروف بود و در علوم ظاهر و باطن دست داشت. وی ابتداء در ملطيۀ روم می‌زيست و به همراه خانواده جلای وطن نموده به ماوراءالنهر مهاجرت کرد و در آنجا اقامت گزيد.

عبدالخالق به سال 493 در قريۀ غجدوان بخارا چشم به جهان گشود و در آغاز جوانی عارفی وارسته می‌نمود و چون خواجه يوسف همدانی به بخارا آمد، خواجه عبدالخالق در سلک مريدان او در آمد و خرقه از دست وی گرفت و در طول مدت اقامت پير در بخارا با وی همصحبت بود و چون او به خراسان عزيمت کرد، عبدالخالق خليفه و جانشين استاد شد. وی آداب و سنن نقشبنديه و قواعد سير و سلوک اين طريقت را به زبان فارسی بر مبانی و اصولی هشتگانه برقرار ساخت که پيش از وی سابقه نداشت و خواجه بهاءالدين نقشبند بعدها سه اصل ديگر را بدان افزود و اصول اين طريقت جمعاً بر يازده اصل قرار گرفت. وفات خواجه عبدالخالق به سال 575 در همان زادگاهش ده غجدوان اتفاق افتاد و تاريخ رحلتش در خزينةالاصفيا يکی «آفتاب کامل» و ديگری «مطلع نور يقين». و در قدسيه سال 617 نيز آمده است.

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 1 ] [بازدیدها: 5449]

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

11. عارف ريوگری، قدّس سرّه

اين عارف بزرگوار يکی از خلفای خواجه عبدالخالق غجدوانی است که در قريۀ ريوگر قدم به عرصۀ وجود گذاشت و در تصوف نسبت ارادت خواجه بهاءالدين نقشبند بدو می‌رسد. خواجه عارف تا پايان حيات پير و مراد خويش خواجه عبدالخالق در خدمت او باقی بود و پس از وفات وی بر مسند ارشاد نشست و در سال 649 و به قولی 715 چشم از جهان فرو بست و آرامگاهش در زادگاه او ريوگر است.

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 0 ] [بازدیدها: 3899]

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

12. خواجه محمود انجير فغنوی، قدّس سرّه

وی از خلفای بزرگ و جانشين خواجه عارف ريوگری و زادگاهش ده انجير فغنی است و در قصبۀ وابکنی مقيم بود، در مسجد آنجا وعظ می‌کرد و به شغل گل کاری اشتغال داشت. او بر خلاف اصول طريقت خويش به ذکر جهر تمايل داشت و چون دليل آن را از وی پرسيدند، پاسخ داد: تا خفتگان بيدار و غافلان هشيار شوند. اما اين ذکر در زمان خواجه بهاءالدين به کلی بر افتاد و ذکر خفی جای آن را گرفت. وفات خواجه محمود به سال 685 يا 710 روی داده و به قول صاحب خزينةالاصفياء سال 715 يا 717 بوده است.

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 0 ] [بازدیدها: 4098]

طريقت نقشبندي و پيشوايان آن 3 اسفند 1389

13. خواجه علی رامتينی، قدّس سرّه

وی از مشايخ بزرگ طريقت نقشبندی و ملقب به «حضرت عزيزان» است و از خلفای خواجه محمود انجير فغنوی و پيشه‌اش بافندگی بوده است. خواجه علی در قريۀ رامتين چشم به جهان گشود و در همانجا پرورش يافته، به تحصيل علوم دينی پرداخت و در محضر خواجه محمود زانوی تلمذ بر زمين زد و به مقام ارشاد رسيد.

نقل است که از وی پرسيدند ايمان چيست؟ به تناسب شغل خود فرمود: گسستن و پيوستن، يعنی گسستن از جهان و پيوستن به حق تعالی.

حضرت عزيزان سالهای آخر حيات را در خوارزم سپری کرد و در همانجا به سال 715 يا 721 در گذشت و مزارش در همانجاست. بدو اشعاری هم نسبت می‌دهند و اين دو بيت از او نقل شده است:

با هر که نشستی و نشد جمع دلت

وز تو نرميد زحمت آب و گلت

زنهار ز صحبتش گريزان می‌باش

ورنه، نکند روح عزيزان بحلت

به نقل از: سلسلۀ نور

[ نظرات: 0 ] [بازدیدها: 4489]

[<<] [1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 ... 14] [>>]