بسمه سبحانه و تعالی
حُكمِ آزاردهنده و سب‌كنندۀ پيغمبر (ص)
خداوند، آزاردادن پيامبر ـ صلَّي‌الله عليه وآله وسلَّم ـ را درقرآن حرام و اذيت‌كنندۀ او را لعنت كرده است وعلماي امّتِ آن حضرت(ص)، اجماع كرده‌اند بر اين‌كه اگر مسلماني، پيامبر(ص) را سب كند يا نقصي به او نسبت دهد، بايد كشته شود؛ سب كردن و نسبت دادن نقص به پيامبر(ص) ، به تصريح باشد يا تعريض، فرقي نمي‌كند؛ امّا حكم آنچه كه حق، آن است كه سبّ و نقص خوانده شود:
هركس رسول اكرم ـ صلَّي‌الله‌عليه وسلّم ـ را سب ويا عيب كند ويا در خُلق وخوي و دين وخصلت يا روشي از روشها يا نَسَبِ آن حضرت(ص) ، نقصي به او نسبت دهد يا آن سخنان را به تعريض بگويد، يا پيامبر(ص) را به صورت سبّ و مسخره، به چيزي تشبيه كند يا به تصغير(كوچك‌شماري)، اسم وي را بر زبان آورد، آن‌كس، سب‌كننده است، و سب‌كنندۀ پيغمبر(ص) ، كشته مي‌شود؛ و حكم كسي كه بر بلا و محنتهايي‌كه بر پيامبر(ص) آمده و يا چشمپوشيهايي‌كه آن حضرت، از برخي افراد فرموده- است، طعنه مي‌زند يا به بعضي عوارض بشريِ ايشان ـ كه وجود آنها براي انبياء نيزجائز است [چون‌كه بشر هستند] ـ نسبت عار مي‌دهد، نيز چنين است.
همۀ اينها مورد اجماع علماي مسلمان ـ اززمان صحابه تاكنون ـ واقع شده‌است؛ ابن‌مُنذرـ رحمه‌الله ـ فرموده كه: عوام (عامّۀ مردم يا علماي غير مجتهد)، اجماع كرده‌اند بر اين‌كه: كسي كه رسول(ص) را سب كند يا دشنام دهد، كشته مي‌شود؛ امام‌مالك و ليث و احمد و اسحاق و شافعيان، برهمين قول وفتوي هستند و مقتضاي مذهب حضرت ابوبكرـ رضي‌الله‌عنه و عنهم ـ نيز، همين است و به نظر اين بزرگان، توبۀ سب‌كنندۀ رسول(ص) ، پذيرفته نمي‌شود؛ دراين حكم و فتوي، ابوحنيفه و ياران او و ثَوري و اهل كوفه و َاوزاعي نيز با هم موافقند؛ امّا سبّ رسول، سببِ رِدّه (مُرتَد شدن) است۱ ـ واللهُ اعلم.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ ترجمۀ فصلي از كتاب مجموعة رسائل امام غزالي(رح)، ص 134 .