بسمه سبحانه و تعالی
فضيلت دوستان خداوند
« و في الحديثِ الطّويل لأنس (رض): ... أن الله شَرَّفَ الكعبةَ و عَظَّمَها وَ لَو أنَّ عبداً هَدَمَها حَجَراً حَجَر ثُمَّ احرَقَها، ما بَلَغ جرم مَن استَخَفَّ بِوَلِيٍّ مِنْ أوْلياءِ اللِه تَعالي، قالَ الأعرابي: وَ مَن أولياء الله تعالي؟ قال: المؤمِنونَ كُلُّهُم اولياء الله تعالي، أما سَمِعْتَ قَول اللهِ عَزَّ وَ جَلّ:« اللهُ وَليُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إلَي النُّور». و في الحديث: « إن اللهَ كَتَبَ عَلَي نَفْسِهِ الرَّحمةَ قَبْلَ أنْ يَخلُقَ الخَلْقَ: إنّ رَحْمَتي تغلب غَضَبي» 1.
در حديثي طولاني از انس(رض)، آمده است:« خداوند، كعبه را شرَف و بزرگي داده است و اگر بنده‌اي، سنگ سنگ، آن را خراب كند و سپس آن را بسوزاند، جُرمِ او به جُرمِ كسي كه يكي از اوليا و دوستانِ خدا را، سبك بشمارد و به او استهزاء كند، نمي‌رسد،اعرابي پرسيد:« [اي پيامبر!] اولياي خدا چه كساني هستند؟». [پيامبر(ص)]فرمودند: مؤمنين، همگي، دوستان و اولياي خداوند هستند؛ مگر اين فرمودة خدا را نشنيده‌اي:« خداوند، دوست و سرورِ آنان است كه ايمان آورده‌اند و ايشان را از تاريكي خارج مي‌كند و به سوي روشنايي مي‌برد».
و در حديث آمده است:« همانا خداوند، رحمت را بر نفس خويش نوشته است پيش از آن كه خلق را بيافريند و [فرموده است]: رحمت و مهرباني من، بر خشم و غضبِ من، غالب و چيره گشته است».
25/8/1385
1ـ به نقل از كتاب: الفوز و النّجاة ، نوشتة محمّد السّيد ، ص 355.