33. شيخ عبدالرّحمن نقشبندی (ابوالوفا) ، قدّس سرّه
وی دومين پسر شيخ عثمان سراجالدّين است که در پنجم محرّم سال 1253 ولادت يافته و مشهور است که مادرش برادر زادۀ مولانا خالد بوده است.
شيخ عبدالرّحمن در آغاز کودکی به اتفاق شيخ محمّد بهاءالدين علوم مقدماتی را در نزد ملا محمود دشی و ملاحامد کاتب و نيز ساير علمای آن روزگار فرا گرفته و در جهان ادب، شاعری توانا بوده و «وفا» تخلص می کرده است.
همسرش «ليلی خاتون» نام داشته و نام پسرش تاجالدّين بوده که بعدها به مقام ارشاد میرسد و در ههولير(اربل) به ارشاد میپردازد.
شيخ عبدالرّحمن در سال 1271 بنا به تقاضای علمای کردستان به سنندج میرود، در اين سفر امانالله خان اردلان والی کردستان را ملاقات میکند و سپس عزيمت بغداد نموده، در مسجد غوثالاعظم اقامت میگزيند و به زيارت خانۀ خدا و انجام مناسک حج نائل میگردد و پس از بازگشت به بغداد در سال 1284 يا 1285 هجری پس از مدتی بيماری دعوت حق را لبيک می گويد و در گورستان غزالی مدفون میگردد. بعدها پيکر پاکش را با احترام خاص، طبق وصيت خودش در حياط جنوبی مرقد شيخ عبدالقادر گيلانی به خاک میسپارند.
به نقل از: سلسلۀ نور