2. حضرت ابوبکر صدّيق، رضی الله عنه
افضل البشر بعد از رسول اکرم، صلّی الله عليه و سلّم، ملقّب به صدّيق اکبر و عتيق، پدر عايشه، رضی الله عنها، که مدّت چهل سال شرف مصاحبت پيامبر، صلّی الله عليه و سلّم، را داشت، چون پيامبر رحلت فرمود، وی اندوهگين بر بالين رسول گرامی، صلّی الله عليه و سلّم، آمد و در حالی که می‌گريست، گفت: « عشت طيباً و مت طيباً، ما اطيبک حياً و ميتاً، آمنتُ بکَ ميتاً کما آمنتُ بک حياً » (پاك زيستي و پاك درگذشتي،در زندگي و مرگ چه پاك و خوشيوئي! به تو ايمان مي‌آورم در حال مرگ، همچنانكه در روزگار زندگانيت به تو ايمان آوردم).
در قرآن کريم آيۀ «... فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ : پس خداوند گروهى را خواهد آورد كه آنان را دوست مىدارد و آنان هم او را دوست مي‌دارند (مائده/54) » در شأن حضرت ابوبکر، رضی الله عنه، شرف نزول يافته است.
وی دو سال و چهار ماه پس از واقعۀ عامل‌الفيل ولادت يافت، مادرش ام الخير سلمی دختر صخر بن عمر بن کعب بن تميم بن مرّه است و دختر عم ابوقحافه (پدر ابوبکر ) بود.
از مردان، ابوبکر، رضی الله عنه، نخستين کسی است که به پيامبر، صلّی الله عليه و سلّم، ايمان آورد، زيرا در سيمايش نوری مشاهده کرد که بيش از پيش بود و به فراست در يافت که وحی بدو نازل شده است. ابوبکر، رضی الله عنه، نخستين خليفه از خلفای راشدين می‌باشد و تنها کسی است که در مهاجرت پيامبر، صلّی الله عليه و سلّم، به مدينه همراه وی و در غار ثور يار او بوده و آيۀ « ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ (توبه/40) » در بارۀ اوست و از اين رو ابوبکر، رضی الله عنه، به « يار غار» معروف شده است و از عشرۀ مبشّره است (ده تني كه پيامبر(ص) به آنان مژدۀ بهشت داده)، هم اوست که در محضر رسول گرامی،صلّی الله عليه و سلّم، به سبب کمال فضيلت و درايت و احاطه‌اش بر علوم، می‌توانست فتوی دهد، چنانکه حضرت دربارۀ وی فرموده است: «ما طلعت الشمسُ و لا غربت علی احد افضل من ابی‌بکر الّا ان يکون نبی» (آفتاب بر كسي برتر از ابوبكر نتابيده و غروب نكرده،مگر اينكه آن كس پيامبر باشد).
ابوبکر، رضی الله عنه، سخنان جبرئيل را با پيامبر می‌شنيد، اما او را نمی‌ديد و چون تمام اموالش را در راه خدا بخشيد و چيزی از آن برای خود باقی نگذاشت، جبرئيل فرود آمد و پيامبر را گفت: « يا محمّد! از سوی حق تعالی ابوبکر را سلام برسان و او را بگوی که پروردگارت می‌فرمايد: آيا در اين فقر و مسکنت از من راضی هستی يا نه؟ ». ابوبکر، رضی الله عنه، گريست و گفت: «من از خدا راضی باشم يا نه؟، من از او راضيم، آری، از او راضيم».
وی قرآن را جمع آوری کرد و آن را به حفصه دختر عمر ، رضی الله عنه ، و همسر پيامبر،صلّی الله عليه و سلّم، سپرد و در بسياری از غزوات همراه پيامبر، صلّی الله عليه و سلّم، بود.
ابوبکر، رضی الله عنه، در يازدهمين سال هجرت پس از رحلت پيامبر، صلّی الله عليه و سلّم، به خلافت رسيد و در سال سيزدهم، شب سه‌شنبه 22 جمادی الاخری، بين نماز مغرب و عشاء در سن 63 سالگی وفات يافت. مدّت خلافتش دو سال و چهار ماه بود و آرامگاهش به حرمت رسول اکرم ، صلّی الله عليه و سلّم، فرودتر از مرقد پاک و منوّر اوست.